«کسی که چرایی زندگی خود را یافته باشد، با هر چگونگی خواهد ساخت.»
این کتاب ماندگار و عمیقاً تأثیرگذار، نوشتهی ویکتور فرانکل، روانپزشک و عصبشناس اتریشی، نه تنها یک اثر کلاسیک در حوزهی روانشناسی و فلسفه است، بلکه گزارشی تکاندهنده از تجربیات شخصی او در اردوگاههای مرگ نازیها (مانند آشویتس) است. فرانکل در این اثر هستهی اصلی معنا درمانی (Logotherapy) را تشریح میکند؛ مکتبی که او پس از بقا در هولوکاست پایهگذاری کرد. معنا درمانی بر این باور است که نیروی محرک اصلی در زندگی انسان، نه لذت (مانند فروید) و نه قدرت (مانند آدلر)، بلکه یافتن معنا و هدف در وجود است.
فرانکل با مشاهدات دقیق خود در شرایط غیرقابل تصور اردوگاه، نشان میدهد که کسانی شانس بیشتری برای بقا داشتند که توانستند یک «چرا»ی قوی برای زندگی خود پیدا کنند— خواه انتظار برای دیدار دوبارهی عزیز از دست رفته، یا اتمام یک کار مهم ناتمام. این کتاب، که به سه بخش اصلی (تجربه در اردوگاه، معنا درمانی و شرحی بر خوشبینی تراژیک) تقسیم میشود، به ما میآموزد که حتی در دردناکترین لحظات زندگی نیز، ما همچنان آزادی نهایی انتخاب نگرش خود را داریم. «انسان در جستجوی معنا» یک پیام امید جهانی است که به خواننده شجاعت میبخشد تا به جای فرار از رنج، آن را بپذیرد و از طریق آن، معنای عمیقتری برای هستی خود کشف کند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.