زندگی عشق و دیگر هیچ

مرگ تنها زمانی ترسناک است که زندگی نازیسته و عشقی ابرازنشده در کوله‌پشتی خود داشته باشیم. لئو بوسکالیا در این اثر، که حاصلِ سال‌ها تدریس در کلاس‌های «عشق» دانشگاه کالیفرنیاست، به ما می‌آموزد که انسانیت تنها در بازگشت به معصومیتِ عاطفی خلاصه می‌شود.

کتاب «زندگی، عشق و دیگر هیچ» (Love) اثر لئو بوسکالیا (که به “دکتر عشق” معروف است)، مانیفستی است در ستایشِ عاطفه در دنیایی که به سمت ماشینی شدن پیش می‌رود. بوسکالیا معتقد است که عشق، برخلافِ باور عموم، یک استعدادِ فطری نیست که به خودیِ خود شکوفا شود؛ بلکه مهارتی است که باید مانند هر هنرِ دیگری، آن را آموخت، تمرین کرد و صیقل داد. او با لحنی پرشور و صادقانه، از ما می‌خواهد که دیوارهای دفاعیِ خود را فرو بریزیم و جرئتِ آسیب‌پذیر بودن را پیدا کنیم.

آموزه‌های محوری لئو بوسکالیا در این کتاب:

• عشق به مثابه‌ی یک انتخاب آگاهانه: بوسکالیا تأکید می‌کند که ما برای عاشق بودن به «اجازه» یا «شرایط خاص» نیاز نداریم. عشق یک عمل ارادی است که از تصمیمِ ما برای دیدنِ زیبایی‌ها و پذیرشِ دیگران آغاز می‌شود.

• رهایی از نقاب‌ها: یکی از موانع اصلی عشق، ترس از قضاوت شدن است. نویسنده ما را تشویق می‌کند تا نقاب‌های اجتماعی را کنار بگذاریم و خودِ واقعی‌مان را، با تمامِ نقص‌ها، به جهان عرضه کنیم؛ چرا که تنها «خودِ واقعی» است که می‌تواند عشقِ واقعی را دریافت کند.

• ارزشِ لحظه‌ی حال: او معتقد است که زندگی در گذشته (تأسف) یا آینده (اضطراب)، سارقانِ عشق هستند. عشق تنها در «اکنون» جریان دارد. بوسکالیا با روایتِ داستان‌های شخصی، نشان می‌دهد که چگونه یک لبخندِ ساده یا یک آغوش در لحظه‌ی درست، می‌تواند مسیرِ زندگی یک انسان را تغییر دهد.

• عشق به خویشتن: پیش‌نیازِ دوست داشتنِ دیگران، آشتی با خود است. او به ما یادآوری می‌کند که اگر نتوانیم با تنهاییِ خود کنار بیاییم و خودمان را در آغوش بگیریم، هرگز نخواهیم توانست منبعی از آرامش برای دیگران باشیم.

• یادگیریِ مداوم: از نظر بوسکالیا، زندگی یک مدرسه‌ی بزرگ است و موضوعِ اصلیِ درس‌های آن، «ارتباط» است. او ما را به شنونده‌ای فعال بودن و دیدنِ جهان از چشمِ دیگران فرا می‌خواند.

این کتاب برای کسانی که در هیاهوی تمدن، حسِ همدلی و لمسِ عمیقِ زندگی را گم کرده‌اند، یک یادآوریِ حیاتی است. لئو بوسکالیا با کلامی که از قلبش برمی‌آید، به ما ثابت می‌کند که در انتهای مسیر، آنچه باقی می‌ماند نه ثروت است و نه شهرت؛ بلکه تنها تأثیری است که با عشق بر قلبِ دیگران گذاشته‌ایم. او به سادگی می‌گوید: «زندگی بدون عشق، یک فرصتِ هدر رفته است.»