دنیای زیبا کجایی؟

در جهانی که به نظر می‌رسد در آستانه‌ی فروپاشی است، میان بحران‌های سیاسی، تغییرات اقلیمی و نابرابری‌های فزاینده، آیا هنوز جایی برای عشق، دوستی و هنر باقی مانده است؟ سالی رونی در این رمان، جستجوی چهار جوان برای یافتنِ معنا در میان ویرانه‌های مدرنیته را به تصویر می‌کشد.

«دنیای زیبا کجایی؟» داستان دو دوست صمیمی، آلیس و ایلین را روایت می‌کند که در آستانه‌ی سی‌سالگی با پرسش‌های بزرگی درباره زندگی خود دست‌به‌گریبان‌اند. آلیس، نویسنده‌ای موفق اما منزوی است که پس از یک فروپاشی عصبی به خانه‌ای در حاشیه شهر پناه برده و با فلیکس، کارگری در یک انبار، آشنا می‌شود. در همین حال، ایلین در دوبلین به عنوان ویراستار یک مجله ادبی کار می‌کند و دوباره به سمت سایمون، دوستی از دوران کودکی که همیشه به او علاقه داشته، کشیده می‌شود. رمان از طریق تبادل ایمیل‌های طولانی و روشنفکرانه میان این دو زن و روایت‌های رئالیستی از روابط آن‌ها با مردان زندگی‌شان پیش می‌رود.

لایه‌های عمیق رمان:

• تقابل کلان و خرد: شخصیت‌ها در ایمیل‌هایشان درباره سقوط تمدن، تاریخ هنر و بی‌عدالتی جهانی بحث می‌کنند، اما در زندگی روزمره‌شان با پیش‌پاافتاده‌ترین مسائل انسانی مانند حسادت، دلشکستگی و نیاز به تماس فیزیکی درگیرند. رونی به زیبایی نشان می‌دهد که چگونه زندگی شخصی ما در بستر تاریخ جریان دارد.

• بحران نویسندگی و شهرت: آلیس به نوعی بازتاب خودِ سالی رونی است؛ او از پوچیِ دنیای ادبیات و فشارهای ناشی از شهرت شکایت دارد و می‌پرسد در حالی که جهان در حال سوختن است، نوشتن رمان‌های عاشقانه چه اهمیتی دارد؟

• جستجوی زیبایی: عنوان کتاب، که از شعری از فریدریش شیلر گرفته شده، پرسش اصلی داستان است. رونی پاسخ را نه در ایدئولوژی‌های بزرگ، بلکه در لحظات کوچکِ صمیمیت و وفاداری به آدم‌هایی که دوستشان داریم، پیدا می‌کند.

• سبک نگارش منحصر به فرد: مانند آثار قبلی رونی (آدم‌های معمولی)، در اینجا نیز خبری از گیومه برای دیالوگ‌ها نیست. این سبک، مرز میان فکر و بیان را از بین می‌برد و خواننده را به عمقِ ناخودآگاهِ شخصیت‌ها می‌برد.

این کتاب مانیفستی برای «نسل هزاره» (Millennials) است؛ نسلی که با ناامیدی از آینده بزرگ شده اما همچنان به دنبالِ خلقِ دنیایی است که ارزشِ زندگی کردن داشته باشد. رونی با ظرافت نشان می‌دهد که شاید «دنیای زیبا» یک جای جغرافیایی یا یک وضعیت سیاسی نباشد، بلکه همان فضایی است که در آن دو انسان، علیرغم تمام نقص‌هایشان، تصمیم می‌گیرند به یکدیگر اهمیت بدهند. اگر به دنبال داستانی هستید که هم ذهن شما را با پرسش‌های فلسفی به چالش بکشد و هم قلبتان را با روایتی ملموس از روابط انسانی لمس کند، این اثر یکی از بهترین تجربه‌های ادبی سال‌های اخیر است.