این است انسان

«من انسانی هستم که هرگز با کسی شبیه خود برخورد نکرده‌ام. برای یک انسان معمولی زندگی آسان است؛ برای یک ابرانسان، زندگی یک مأموریت دائمی است.»

این کتاب، با عنوان اصلی «Ecce Homo: How One Becomes What One Is»، یا «این است انسان: چگونه کسی تبدیل به همان چیزی می‌شود که هست»، آخرین اثر کامل شده‌ی فریدریش نیچه، یکی از تأثیرگذارترین و بحث‌برانگیزترین فیلسوفان تاریخ است. این خودزندگی‌نامه، برخلاف زندگی‌نامه‌های معمول، نه یک روایت خطی از وقایع، بلکه یک ارزیابی رادیکال و جسورانه از ارزش فکری و میراث فلسفی خود نیچه است. او این کتاب را در آستانه‌ی فروپاشی ذهنی‌اش نوشت، جایی که او شجاعانه به تشریح مبارزات، کشف‌ها و دستاوردهای خود می‌پردازد و هدفش را از خلق مفاهیمی چون اَبَرانسان (Übermensch)، بازگشت ابدی و نفی اخلاق بردگی توضیح می‌دهد.
نیچه با لحنی تند، کنایه‌آمیز و خودستایانه، به منتقدانش حمله می‌کند و ادعا می‌کند که فلسفه‌ی او تنها چیزی است که می‌تواند بشریت را از «نیهیلیسم» قریب‌الوقوع نجات دهد. این اثر به وضوح نشان می‌دهد که نیچه چگونه هر یک از کتاب‌های مهمش (مانند چنین گفت زرتشت و فراسوی نیک و بد) را به دنیا آورده و چرا آن‌ها برای آینده‌ی فلسفه و روح انسان حیاتی هستند. اگر می‌خواهید مستقیماً با خود نیچه و دیدگاه‌های بی‌باکانه‌اش درباره‌ی عظمت فردی، کنار گذاشتن تواضع دروغین و پذیرش کامل سرنوشت خود مواجه شوید، این کتاب ضروری است. «این است انسان» بیانیه‌ی نهایی یک نابغه است؛ یک دعوت برای شدن همان کسی که هستید، بدون هیچ عذرخواهی و پرده‌پوشی.