«ما شعر نمیخوانیم و نمینویسیم چون زیبا هستند؛ بلکه میخوانیم و مینویسیم چون ما انسانیم و نوع بشر مملو از شور و اشتیاق است.»
این رمان، که توسط ان.اچ. کلاینباوم نوشته شده و اقتباسی از فیلم کلاسیک و الهامبخش به همین نام است، داستانی عمیق و تأثیرگذار دربارهی آزادی، اصالت و قدرت هنر است. داستان در مدرسهی شبانهروزی پسرانهی ولتون (Welton Academy) میگذرد؛ یک موسسهی سنتی، سختگیر و بسیار نخبهگرا در دههی ۱۹۵۰. ورود غیرمنتظرهی معلم جدید زبان انگلیسی، جان کیتینگ، که خود فارغالتحصیل همین مدرسه است، آرامش خشک و بیروح ولتون را به هم میریزد.
کیتینگ با روشهای غیرمتعارف و جسورانهی تدریس خود، دانشآموزان را به چالش میکشد تا از قید و بندهای انتظارات والدین و قوانین خشک مدرسه رها شوند. او به آنها یاد میدهد که «روز را دریابند» (Carpe Diem) و زندگی خود را نه بر اساس نقشهای از پیش تعیینشده، بلکه بر اساس آرزوها و شور درونیشان بسازند. کیتینگ دانشآموزان را ترغیب میکند تا «انجمن شاعران مرده» را، که یک محفل مخفی و قدیمی است، احیا کنند. در این انجمن، پسران با خواندن شعر و بیان احساسات واقعی خود، هویت حقیقیشان را کشف میکنند. اما شور و شوق جدید آنها برای آزادی و ابراز وجود، به زودی با ساختار سخت و سازشناپذیر ولتون درگیر میشود و حوادثی تراژیک را رقم میزند که عواقب سنگینی برای کیتینگ و دانشآموزانش در پی دارد. این رمان ستایشی است از هنر، تخیل و شجاعت لازم برای ایستادن در برابر همرنگی با جماعت.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.